Wel verdiende vakantie :D
Door: Ik
Blijf op de hoogte en volg Lars
21 Februari 2014 | Israel, Rehovot
Vandaag is het weekend wee begonnen en nu ook de Shabbat dus er op het moment weinig te doen. En ik heb de laatste tijd aardig wat meegemaakt. Tijd voor een nieuwe blog dus! Neem er maar een flinke kop koffie, sparrenthee of een ander drankje bij want dit is een lang verhaal!
Voor degene die niet veel willen lezen zal ik het samenvatten:
Het is hier leuk ben ook even in egypte geweest
Voor de rest: laat me jullie meenemen naar vorige week donderdag, mijn 9de dag in Israël:
Standaard begint in Israël het weekend op donderdagavond maar dit weekend zou geen standaard weekend worden wat meerdere van jullie waarschijnlijk wel weten. Begin van de dag op stage was vooral een protocol voor mijzelf uitschrijven dus niet interessant om veel over te vertellen. Tijdens de lunch maar eens geïnformeerd wanneer de reis naar de Sinaï zou beginnen, toen bleek dat het diezelfde avond al zou zijn. Omdat er de Sinaï een risico gebied is eerst wat chips gegeten, mocht ik het niet overleven dan had ik in ieder geval nog wat van de chips gegeten waar ik zo zin in had. ’s Avonds met David en Erika bij de maingate rond 21:20 met de sharut naar Tel Aviv gereden en daar de bus van 23:59 naar Eilat genomen. In Tel Aviv op het station trouwens ook wat Baklava gehaald, maar het busstation is niet de plek om lekkere baklava te halen....
4,5 uur in een oncomfortabele positie, grotendeels door te weinig beenruimte, en geen slaap later zijn we in Eilat aangekomen waar we even zouden wachten tot een meer acceptabele tijd om een taxi te nemen naar de grens. In de bushal hadden we het gezelschap van een paar andere burgers maar vooral bewapende militairen (2x M16 met Granaatwerper, 1x M16 met scope, 8x M4A1’s en 4x Tar-21’s) kan daar altijd wel van genieten :). Na een paar uur slaap op de grond en een taxiritje later staan we voor de grensovergang waar we wachten op de rest van de groep, in totaal zijn we met z’n 21’en. Bij de Egyptische grensovergang waren er wat problemen, er waren namelijk ook 6 Indiërs mee die de grens niet over mochten, alleen omdat niet al het personeel even goed Engels kon duurde het een half uur voor dit ons uitgelegd was waarna ze dus een visum moesten halen in Eilat, wij gingen alvast verder. Eenmaal over de grens ontmoeten we onze “gids” Hassan, een vriend van iemand uit onze groep die de reis heeft georganiseerd. Met minibusjes rijden we naar het Alaska Hotel in Dahab over een nogal oncomfortabele weg, afwisselend tussen asfaltwegen die abrupt eindigen in een 20cm lagere zandweg, JA dat voel je als je probeert even te slapen!
Eenmaal bij Alaska hotel dumpen we onze spullen en even later rijden we naar het blue hole met een soort van taxi waarbij de bestuurder bang is dat airbag afgaat en het stuur dus niet gewoon met zijn handen vasthoudt maar zijn onderarmen op een nogal vreemde manier de airbag afschermt, als de auto überhaupt een airbag heeft. Bij de Blue Hole huren we een snorkel en gaan het water in waar we kennis maken met een hele nieuwe wereld die kleurrijker is dan Mario’s Rainbow Road, echt geweldig om te zien! Enig nadeel was dat mijn snorkel lek was of ik gewoon telkens te diep ging, dus ik kreeg de hele tijd zeewater binnen, niet fijn voor in je longen kan ik je zeggen, maar het was het waard. Even later zijn we weer terug in Dahab en zitten we in de Yabba Bar aan de zee, waar je voor nog geen 10 euro een lekkere maaltijd en een verse sinaasappelsap voor je neus hebt staan. Al met al een vermoeiende dag/dagen, tijd dus voor een goede nachtrust, helaas dachten alle muggen in Dahab er anders over en hadden afgesproken om mij te verwelkomen. Gelukkig hielp de ventilator, alleen dit bracht weer een ander probleem mee, want deze maakte best wat herrie, en David werd hier weer wakker van en vond de ventilator aan niet zo’n goed idee: “Shit, this is fucking stupid!” Oeps xD Dus de ventilator maar weer uitgedaan, en uiteindelijk toch nog geslapen.
Om 7 uur was de belangrijke dag aangebroken en gingen we ontbijten. Iedereen weet dat ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag is, dus ik ben begonnen met een geroosterde boterham met honing, appelschijfjes en ¼ sinaasappel, heb dit uitgebreid met nog drie geroosterde boterhammen met aardbeienjam nog wat meer appel en een banaan en heb tot slot ook nog een schaaltje cornflakes met yoghurt en honing gegeten. Nadat we de uitleg hadden gekregen over scubaduiken even in de zon gelegen onder genot van een vers sapje voordat we een wetsuit kregen en scuba-apparatuur en het water in mochten. Eenmaal onderwater mocht ik alleen maar zwemmen met mijn benen, alleen ik was telkens geneigd om mijn armen ook te gebruiken, wat wel lastig is om te laten, en ook het ademen is heel vreemd. Alleen als we eenmaal bij de riffen zijn maakt dat niet meer uit, want het is hier prachtig en alles om je heen vergeet je omdat dit al je aandacht vraagt. Het rif is op zichzelf namelijk al mooier dan bij blue hole, en dan kom je ook nog eens dichterbij en hoef je niet meer te denken over je ademhaling zoals bij snorkelen, echt geweldig! En na de duik weer eten in de Jabba Bar. Na een flinke discussie over de combinatie van Geloof en Wetenschap ook gezellig gekletst met een Nederlands meisje van de duikschool die ons gezelschap kwam houden, en vervolgens door voor een niet bijzonder bedoeïenen avondeten om vervolgens naar de Sinaï berg (waar Mozes de Thora van God heeft gekregen) te rijden.
Wederom weer slechte wegen/weinig beenruimte en weinig slaap. Daar aangekomen was het erg koud, zelfs voor Nederlandse begrippen! Met 2 broeken aan de reis naar boven begonnen, en hoewel hier op zich weinig aan was toch erg gelachen met David en een Australische backpackster om onze gids die telkens boos werd als we te snel gingen maar eigenlijk om alles. Na een nacht vol kou kleumen de zonsopgang gezien (niet heel geweldig) en weer naar beneden geklommen. Aan de voet van de berg staat een klooster alleen deze was dicht, ‘gelukkig’ kon onze gids toegang voor ons regelen alleen dan moesten we wel 10 - 15 Egyptische pond (1 - 1,5 euro) extra betalen. Ook nu werd de gids weer boos op ons omdat mensen verbaasd waren dat we moesten betalen aangezien we hier eigenlijk al voor hadden betaald, dus we moesten weer om de gids lachen. In het klooster de brandende struik gezien, die niet echt brandde en ook niet een paar millennia oud was, en een ‘prachtige’ put gezien. Wat wel mooi was is dat het klooster een oase was midden in de woestijn. Tijd om weer naar Dahab te gaan en even later met de minibus naar de grens, dus weer geprobeerd te slapen alleen elke keer dat we bij een controlepost aankwamen dacht ik dat we bij de grens waren aangekomen en werd ik weer wakker, en vergeet niet de slechte wegen, dit keer gelukkig wel beenruimte want ik zat voorin. Eenmaal bij de Israëlische grens aangekomen weet je dat je weer in Israël bent vanwege de bewaking. Na wat moeilijkheden bij de douane weer het hele riedeltje van reizen alleen dan andersom. Dus taxi naar Eilat hier gewacht op de bus van 23:59 alleen dit keer was de bus een stuk comfortabeler deels omdat ik meer beenruimte heb, deels vanwege Erika’s zachte schouder maar vooral omdat ik nu zo moe was. Met de Sharut weer naar Rehovot en om 6:30 ’s ochtends mijn bed in. Om 11 uur weer opgestaan om boodschappen te doen, ik had namelijk geen ontbijt meer omdat mijn brood was beschimmeld. En dat was het wel zo’n beetje.
De volgende dag, maandag, weer gewerkt, waar ik na de lunch door Ido gevraagd wordt of ik ook mee ga naar het volleyballen, euh oké natuurlijk. Elke week is er namelijk een wedstrijd tussen twee labs en Ido zoekt nog spelers en ziet het wel zitten om mij in zijn team te hebben. ’s Avond heeft Danielle mij met heel veel enthousiasme Hebreeuws geleerd, en ik haar wat Nederlands. Wat heel gek is om een buitenlander opeens Nederlands te horen spreken.
Rest van de week was niet heel bijzonder, behalve dat ik eindelijk fatsoenlijk heb gekookt en heerlijk heb gegeten. En ook heb lekker boterhammen met pindakaas mee naar werk genomen! Yay Pindakaas :-) ! En ik heb mijn kleren weer gewassen, dank je Anne voor de adviezen :-) Oh en ben vandaag ook even naar de markt geweest en heb van alles gekocht waaronder iets wat op dadels lijkt, maar ze smaken veel zoeter dan de dadels die ik ken :D
Ik hoop dat jullie het met plezier hebben gelezen tot het eind en ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties! Geeft weer zin om te blijven schrijven dus blijf vooral doen! :D
Niels: Ben ik wel van plan, moet alleen nog even overleggen met mijn supervisor. En ik denk niet dat het op prijs wordt gesteld om dat te vragen
Arno: Ik heb alleen nog maar politie gezien bij het politiebureau maar zou niet in me opkomen om meer blauw op straat te willen vanwege alle militairen hier.
Bijzaken:
Rehovot spreek je uit als Rechovot dus beide zijn hetzelfde.
Het is hier overdag iets van 20-25 graden, heerlijk dus, en ’s avonds koelt het af tot 5 graden, dus heb 2 extra dekens.
De rest van de bijzaken ben ik vergeten.
Voor degene die niet veel willen lezen zal ik het samenvatten:
Het is hier leuk ben ook even in egypte geweest
Voor de rest: laat me jullie meenemen naar vorige week donderdag, mijn 9de dag in Israël:
Standaard begint in Israël het weekend op donderdagavond maar dit weekend zou geen standaard weekend worden wat meerdere van jullie waarschijnlijk wel weten. Begin van de dag op stage was vooral een protocol voor mijzelf uitschrijven dus niet interessant om veel over te vertellen. Tijdens de lunch maar eens geïnformeerd wanneer de reis naar de Sinaï zou beginnen, toen bleek dat het diezelfde avond al zou zijn. Omdat er de Sinaï een risico gebied is eerst wat chips gegeten, mocht ik het niet overleven dan had ik in ieder geval nog wat van de chips gegeten waar ik zo zin in had. ’s Avonds met David en Erika bij de maingate rond 21:20 met de sharut naar Tel Aviv gereden en daar de bus van 23:59 naar Eilat genomen. In Tel Aviv op het station trouwens ook wat Baklava gehaald, maar het busstation is niet de plek om lekkere baklava te halen....
4,5 uur in een oncomfortabele positie, grotendeels door te weinig beenruimte, en geen slaap later zijn we in Eilat aangekomen waar we even zouden wachten tot een meer acceptabele tijd om een taxi te nemen naar de grens. In de bushal hadden we het gezelschap van een paar andere burgers maar vooral bewapende militairen (2x M16 met Granaatwerper, 1x M16 met scope, 8x M4A1’s en 4x Tar-21’s) kan daar altijd wel van genieten :). Na een paar uur slaap op de grond en een taxiritje later staan we voor de grensovergang waar we wachten op de rest van de groep, in totaal zijn we met z’n 21’en. Bij de Egyptische grensovergang waren er wat problemen, er waren namelijk ook 6 Indiërs mee die de grens niet over mochten, alleen omdat niet al het personeel even goed Engels kon duurde het een half uur voor dit ons uitgelegd was waarna ze dus een visum moesten halen in Eilat, wij gingen alvast verder. Eenmaal over de grens ontmoeten we onze “gids” Hassan, een vriend van iemand uit onze groep die de reis heeft georganiseerd. Met minibusjes rijden we naar het Alaska Hotel in Dahab over een nogal oncomfortabele weg, afwisselend tussen asfaltwegen die abrupt eindigen in een 20cm lagere zandweg, JA dat voel je als je probeert even te slapen!
Eenmaal bij Alaska hotel dumpen we onze spullen en even later rijden we naar het blue hole met een soort van taxi waarbij de bestuurder bang is dat airbag afgaat en het stuur dus niet gewoon met zijn handen vasthoudt maar zijn onderarmen op een nogal vreemde manier de airbag afschermt, als de auto überhaupt een airbag heeft. Bij de Blue Hole huren we een snorkel en gaan het water in waar we kennis maken met een hele nieuwe wereld die kleurrijker is dan Mario’s Rainbow Road, echt geweldig om te zien! Enig nadeel was dat mijn snorkel lek was of ik gewoon telkens te diep ging, dus ik kreeg de hele tijd zeewater binnen, niet fijn voor in je longen kan ik je zeggen, maar het was het waard. Even later zijn we weer terug in Dahab en zitten we in de Yabba Bar aan de zee, waar je voor nog geen 10 euro een lekkere maaltijd en een verse sinaasappelsap voor je neus hebt staan. Al met al een vermoeiende dag/dagen, tijd dus voor een goede nachtrust, helaas dachten alle muggen in Dahab er anders over en hadden afgesproken om mij te verwelkomen. Gelukkig hielp de ventilator, alleen dit bracht weer een ander probleem mee, want deze maakte best wat herrie, en David werd hier weer wakker van en vond de ventilator aan niet zo’n goed idee: “Shit, this is fucking stupid!” Oeps xD Dus de ventilator maar weer uitgedaan, en uiteindelijk toch nog geslapen.
Om 7 uur was de belangrijke dag aangebroken en gingen we ontbijten. Iedereen weet dat ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag is, dus ik ben begonnen met een geroosterde boterham met honing, appelschijfjes en ¼ sinaasappel, heb dit uitgebreid met nog drie geroosterde boterhammen met aardbeienjam nog wat meer appel en een banaan en heb tot slot ook nog een schaaltje cornflakes met yoghurt en honing gegeten. Nadat we de uitleg hadden gekregen over scubaduiken even in de zon gelegen onder genot van een vers sapje voordat we een wetsuit kregen en scuba-apparatuur en het water in mochten. Eenmaal onderwater mocht ik alleen maar zwemmen met mijn benen, alleen ik was telkens geneigd om mijn armen ook te gebruiken, wat wel lastig is om te laten, en ook het ademen is heel vreemd. Alleen als we eenmaal bij de riffen zijn maakt dat niet meer uit, want het is hier prachtig en alles om je heen vergeet je omdat dit al je aandacht vraagt. Het rif is op zichzelf namelijk al mooier dan bij blue hole, en dan kom je ook nog eens dichterbij en hoef je niet meer te denken over je ademhaling zoals bij snorkelen, echt geweldig! En na de duik weer eten in de Jabba Bar. Na een flinke discussie over de combinatie van Geloof en Wetenschap ook gezellig gekletst met een Nederlands meisje van de duikschool die ons gezelschap kwam houden, en vervolgens door voor een niet bijzonder bedoeïenen avondeten om vervolgens naar de Sinaï berg (waar Mozes de Thora van God heeft gekregen) te rijden.
Wederom weer slechte wegen/weinig beenruimte en weinig slaap. Daar aangekomen was het erg koud, zelfs voor Nederlandse begrippen! Met 2 broeken aan de reis naar boven begonnen, en hoewel hier op zich weinig aan was toch erg gelachen met David en een Australische backpackster om onze gids die telkens boos werd als we te snel gingen maar eigenlijk om alles. Na een nacht vol kou kleumen de zonsopgang gezien (niet heel geweldig) en weer naar beneden geklommen. Aan de voet van de berg staat een klooster alleen deze was dicht, ‘gelukkig’ kon onze gids toegang voor ons regelen alleen dan moesten we wel 10 - 15 Egyptische pond (1 - 1,5 euro) extra betalen. Ook nu werd de gids weer boos op ons omdat mensen verbaasd waren dat we moesten betalen aangezien we hier eigenlijk al voor hadden betaald, dus we moesten weer om de gids lachen. In het klooster de brandende struik gezien, die niet echt brandde en ook niet een paar millennia oud was, en een ‘prachtige’ put gezien. Wat wel mooi was is dat het klooster een oase was midden in de woestijn. Tijd om weer naar Dahab te gaan en even later met de minibus naar de grens, dus weer geprobeerd te slapen alleen elke keer dat we bij een controlepost aankwamen dacht ik dat we bij de grens waren aangekomen en werd ik weer wakker, en vergeet niet de slechte wegen, dit keer gelukkig wel beenruimte want ik zat voorin. Eenmaal bij de Israëlische grens aangekomen weet je dat je weer in Israël bent vanwege de bewaking. Na wat moeilijkheden bij de douane weer het hele riedeltje van reizen alleen dan andersom. Dus taxi naar Eilat hier gewacht op de bus van 23:59 alleen dit keer was de bus een stuk comfortabeler deels omdat ik meer beenruimte heb, deels vanwege Erika’s zachte schouder maar vooral omdat ik nu zo moe was. Met de Sharut weer naar Rehovot en om 6:30 ’s ochtends mijn bed in. Om 11 uur weer opgestaan om boodschappen te doen, ik had namelijk geen ontbijt meer omdat mijn brood was beschimmeld. En dat was het wel zo’n beetje.
De volgende dag, maandag, weer gewerkt, waar ik na de lunch door Ido gevraagd wordt of ik ook mee ga naar het volleyballen, euh oké natuurlijk. Elke week is er namelijk een wedstrijd tussen twee labs en Ido zoekt nog spelers en ziet het wel zitten om mij in zijn team te hebben. ’s Avond heeft Danielle mij met heel veel enthousiasme Hebreeuws geleerd, en ik haar wat Nederlands. Wat heel gek is om een buitenlander opeens Nederlands te horen spreken.
Rest van de week was niet heel bijzonder, behalve dat ik eindelijk fatsoenlijk heb gekookt en heerlijk heb gegeten. En ook heb lekker boterhammen met pindakaas mee naar werk genomen! Yay Pindakaas :-) ! En ik heb mijn kleren weer gewassen, dank je Anne voor de adviezen :-) Oh en ben vandaag ook even naar de markt geweest en heb van alles gekocht waaronder iets wat op dadels lijkt, maar ze smaken veel zoeter dan de dadels die ik ken :D
Ik hoop dat jullie het met plezier hebben gelezen tot het eind en ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties! Geeft weer zin om te blijven schrijven dus blijf vooral doen! :D
Niels: Ben ik wel van plan, moet alleen nog even overleggen met mijn supervisor. En ik denk niet dat het op prijs wordt gesteld om dat te vragen
Arno: Ik heb alleen nog maar politie gezien bij het politiebureau maar zou niet in me opkomen om meer blauw op straat te willen vanwege alle militairen hier.
Bijzaken:
Rehovot spreek je uit als Rechovot dus beide zijn hetzelfde.
Het is hier overdag iets van 20-25 graden, heerlijk dus, en ’s avonds koelt het af tot 5 graden, dus heb 2 extra dekens.
De rest van de bijzaken ben ik vergeten.
-
22 Februari 2014 - 08:49
Arno:
Shabbat Shalom,
Gaaf verhaal. Een mooi en avontuurlijk uitstapje zo naar Egypte. Ik ben blij dat wij van Tel Aviv het vliegtuig namen naar Eilat. (is ook best goedkoop, en veel comfortabeler :)) Ben wel jaloers dat je op de Sinai bent geweest.
Leuk ook dat je er foto's bij hebt gedaan.
Wat je precies doet met je stage snap ik toch niet, maar kan je de volgende keer iets vertellen of je het leuk en leerzaam vind wat je kan en mag doen?
Vrede!
Arno -
22 Februari 2014 - 12:10
Hoi:
Wat een lekker uitgebreid verhaal weer, zat er al stiekem op te hopen,
hier is de zaterdag gewoon lekker klussen. Papa druk in de tui, zonne terras er opnieuw ingelegd.
Ik moet strijken en de was doen, maar ja, de nieuwsgierigheid naar een mogelijke blog hield me op.
Dank voor de mooie foto's,
dikke knuffel mam -
22 Februari 2014 - 12:38
Dirk:
gaaf hoor om ff te lezen hoe het je vergaat, als of we er bij zijn de tuin moet maar even wachten het lezen van je verhaal heft toch iets meer prioriteit.
ook een dikke kus van mij
Papa. -
22 Februari 2014 - 14:50
Bart:
Yo Lars!
Weer een mooi verhaal hoor :D!
Maareuh die Erika he.. Is dat nou je begeleider..? En je had het laatst over een Spaanse..?
haha :p
Keep em coming :D! -
23 Februari 2014 - 15:09
Niels:
Heerlijk verhaal broer! :) klinkt erg goed! Nog een vervolg date staan met dat nederlands grietje?
Succes komende week :)
Groetjes van ons -
24 Februari 2014 - 19:50
Eldrid:
heyhey!
Jeutje! ik wist niet dat je zulke lange verhalen kon schrijven die nog super gaaf zijn ook! Volgens mij maak je super veel leuke dingen mee! en dat wat niels zei dat dacht ik ook, komt er nog een vervolg date ? haha!
Geniet ervan!
kusje! -
25 Februari 2014 - 11:03
Dirk Jan Methorst:
Je verhaal doet het goed Lars. We zijn op voorjaarsvakantie en opa en oma hebben het ook gelezen, ze zijn er erg blij mee. Oma is blij dat je genoeg te eten hebt. Ze maakte zich al wat zorgen.
-
27 Februari 2014 - 19:04
Jasper:
Hee Lars.
Mooi verhaal man. Beter ga je verhalen schrijven die nog veel langer zijn :D
Veel plezier in Israel -
28 Februari 2014 - 20:34
Annemiek:
ha die Lars!!! Zo...jij kunt lekker schrijven zeg! Erg leuk om dit allemaal te lezen.
Fijn dat je pindakaas hebt gevonden en ik moest vreselijk lachen dat je op je gemak nog even wat chips hebt gegeten voordat je die spannende trip ging maken. Had je die in ieder geval binnen, voor het geval er gekke dingen zouden gebeuren.
Ik kijk nu al weer uit naar je volgende blogg. Lieve groetjes Annemiek -
03 Maart 2014 - 18:53
Steef:
He Lars!
Mooie verhalen. Ik houd je blog in de gaten.
Moet ik wat potjes pesto die kant op sturen?
Groet
Neef Steer (a.k.a. Lars)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
