Abraham the first backpacker

Het is al weer even geleden dat ik een blog heb geschreven dus het is weer tijd denk ik maar.
Nee Niels geen vervolg date met het Nederlandse grietje uit Dahab, maar misschien zie ik haar nog als ik ga duiken in Egypte in de zomervakantie.
Jasper: zo beter?

Gisteren begon goed, er was een mixing event zoals ze dat noemen, waarbij er eerst een stukje improvisatie toneel te zien was, waarbij de toneelgroep dingen uit het dagelijkse leven of bijzondere ervaringen van het publiek uitbeelden, heel leuk om te zien. Vervolgens lieten meerdere mensen van verschillende laboratoria kort zien waar ze mee bezig waren en tot slot een gezamenlijke lunch met een bladerdeeg-kaneel-broodjes, wat peer en Persimmon, een heerlijke maar niet te zoete vrucht, nog een bladerdeeg-kaneel-broodjes, wat ander tropisch fruit en nog een bladerdeeg-kaneel-broodjes YUMYUM! ’s Middags was het idee om Bio-Linux te installeren omdat het mij wel handig leek, alleen door een foutje had ik mijn bootlader (moeilijke term lees maar gewoon verder als je niet weet) verwijderd met als gevolg dat ik niks meer op mijn laptop kon doen, gelukkig kon ik het ’s avonds alsnog oplossen met dank aan Yael een huisgenoot wiens laptop ik mocht lenen. En vandaag praktisch de hele dag sequenties geanalyseerd wat niet heel interessant is om over te vertellen.

Meerdere mensen hadden gevraagd wat ik hier eigenlijk doe, dus bij deze:
Ik werk voornamelijk onder de begeleiding van een PostDoc Erika (met de zachte schouders) en officieel is David, een PhD’er, ook mijn begeleider maar in praktijk valt dat wel mee, beide zijn Spaans Bart.
Het onderzoek waar ik aan werk is een klein onderdeel van een groter onderzoek waar het hele lab aan werkt. Het grote onderzoek kijkt naar de ontwikkeling van het hemapoietische systeem in muizen, dit is in feite een moeilijk woord voor de ontwikkeling van de verschillende bloedcellen en dan vooral de witte (DS’s, NK, T-cel, B-cel etc.). De rol die ik hierin speel is het onderzoeken van het effect van de chromatine factoren op cel specialisatie door een shRNA knock down. Deze shRNA’s worden met een Lentivirus in de cel aangebracht waarna de cellen weer in de muis worden geïnjecteerd. We gebruiken Lentivirussen “omdat virussen cool zijn” -Jeroen v/d K- maar ook omdat deze in het DNA blijven zitten en omdat we ze later weer terug kunnen vinden als we de bloedcellen van de muis weer oogsten (aka de muis dood maken). Heel interessant onderzoek alleen ben ik niet zo’n fan van het muizen ontleden, gelukkig NOG niet hoeven doen. Verder is het wel heel leuk, soms wil ik wel wat meer te doen hebben maar dat komt later.

Tijdens de lunch op werk krijg ik opmerkingen over mijn boterhammen met pindakaas, het feit dat ik al wel ben wezen duiken in Egypte maar geen lunchtrommel heb en moet ik van Erika leren koken, aangezien iedereen warm eten meeneemt of koopt. Alleen ik ben nog niet zo goed in eten koken, meestal begin ik om 8 uur met koken want dan begint het gezellig te worden in de keuken, en ben zo rond 10 uur klaar en moet ik nog eten. Wel heb ik geleerd dat als je veel lekkere dingen door elkaar gooit het al gauw best goed smaakt. En ik heb ook al een soort van afwisseling:
Dag 1: Wildewestrijst.
Dag 2: Mexicaanse Niels en José schotel.
Dag 3: Overblijfsel van dag 1.
Dag 4: Overblijfsel van dag 2.

Daarnaast heb ik de gewoonte om ongeveer elke dag het station over te steken voor boodschappen om in de winkel te concluderen dat ik toch geen kip ga halen en voor niks ben geweest. Een andere hobby is om alle verschillende pesto-potjes in de winkel op te zoeken, een foto te maken van de ingrediëntenlijst en deze thuis te laten vertalen door Danielle om te kijken of het de goede is, dus misschien is een pesto-potje van Nederland wel handig Lars(Steef), maar ik vind het zo wel leuk En ook ben ik laatst naar de TivTam een iets duurdere winkel geweest heb hier een uur rondgelopen op zoek naar Sambal Oelek en later de winkel uit te lopen met een duur flesje Conimex Ketjap. Niet dat ik dat nodig heb want we 3L aan sojasaus staan, en ik kan toch geen bami maken aangezien ik geen kip en geen bami-groenten heb, maar het was Nederlands!!!
En dat doe ik dus een beetje doordeweeks. De weekenden vind ik zelf veel interessanter omdat ik dan vrij ben en lekker rond kan reizen.
Zo ben in vorige week zaterdag vroeg opgestaan en naar de bus toe gelopen voor een 2,5 uur reis naar de Golan Hoogvlakte om daar een beetje te gaan hiken door de natuur en van het uitzicht te genieten. In de bus uitleg gehad van de gids over verschillende Israelische dingen zoals de muur tussen Israel en de Palestijnse gebieden, die ertoe dient zodat automobilisten niet meer worden beschoten vanaf huizen aan de andere kant van de grens. Hoe de huidige grenzen tot stand zijn gekomen etc. erg van genoten, en ook leuk om het land buiten Tel-Aviv en Rehovot te zien. Ook wel leuk om wat andere mensen te ontmoeten en ook gewoon lol gehad met mijn huisgenoten. Alleen ik moet beter worden in het onthouden van namen want ik kwam dus iemand tegen met wie ik naar Dahab was geweest en die mijn naam wel wist, maar ik wist de hare niet meer, gelukkig merkte ze het niet, volgens mij...
Het mooiste van de trip was denk ik de reis naar Ha-Shalom Island, waar een dam was gebouwd die vroeger groot deel van Israël van stroom voorzag, leuk om te zien maar niet geweldig, het verhaal dat zich daar had afgespeeld was een stuk indrukwekkender. Tijdens de wapenstilstand tussen Jordanië en Israël was er een bus met Israëlische meisjes naar Ha-Shalom Island gereden voor een schoolreisje, waarna een Jordanische soldaat 7 Israëlische meisjes doodschoot, en een paar andere verwondde. De Jordanische koning schaamde zich zo diep dat hij naar de families van de meisjes is gegaan en met hen heeft gerouwd terwijl hij op de grond zat, iets dat heel ongebruikelijk is voor een Bedoeïenen koning.

En afgelopen weekend met Martin en Allie, twee huisgenoten, naar Jeruzalem geweest, de mooiste stad die ik tot nu toe in Israël heb gezien, misschien wel de mooiste die ik ooit heb gezien. Vanuit het busstation steek je de straat over en volg je de tramlijn naar de oude stad. Het nieuwe gedeelte ziet er heel anders uit dan de rest van Israel, en voelt door de splinternieuwe tramlijn heel modern aan. Een stukje voor het oude gedeelte staat de Abraham (the first backpacker) Hostel waar we ’s nachts zullen slapen, hier dumpen we een paar spullen voor we naar het oude gedeelte lopen. Eenmaal bij de oude stad lopen we de Jaffa-poort door, waar iemand de harp bespeeld, heel mooi. Even verder lopen en we duiken een donkerder straatje in waar de overdekte markt begint waar je vooral souvenirs kan kopen zoals t-shirts met: “I don’t need Google, my wife knows everything” :D, en allerlei andere frutseltjes, maar ook met HEERLIJKE Baclava voor de mensen die dit niet kennen dit is een zoetigheid gemaakt van 1 kilo boter, ½L olie, flink wat honing die samen met wat bladerdeeg wordt gemengd en in een vormpje geperst van niet veel groter dan een mini-snickers. Zoet en heerlijk. Ook even langs de klaagmuur gelopen, minder spectaculair dan verwacht maar rond de avond kwamen een paar militairen naar het mannengedeelte die samen met de Rabbi en jongeren gingen zingen klappen en dansen. Even later was het tijd om weer terug te gaan naar de Hostel voor avondeten. Wat eigenlijk heel leuk is, want omdat iedereen in een grote zaal eet, en je moet wachten op het eten, raak je met allerlei mensen aan de praat, zo ook met een groepje Duitsers, deze gingen na het eten met ons mee uit in de stad, net als een paar jongens uit de VS die in Jordanië studeren. Ook een nachtelijke wandeling door de stad gemaakt, die helemaal verlaten was, aangezien het Sabbat was. En helaas Franciska en Jacoline, het is hier dan toch koud, maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik alleen een zomerjas en een T-shirt aan heb.

Volgende dag nog een keer de oude stad ingegaan met een gids om een beetje het verhaal achter de verschillende gebouwen in de stad te horen, en ook wat van de standaard toeristische dingen te zien. De studenten uit Jordanië waren in de ochtend al weer terug gegaan, Martin en Allie hadden geen zin in een tour en dus ging ik gezellig met de Duitsers mee, alleen Duits is soms toch best lastig. Na de tour een broodje falafel gegeten en nadat ik Martin en Allie weer had gevonden met z’n alle nog wat Baklava gehaald, heerlijk, zoet en een bom als je al gegeten hebt, dus de hele avond buikpijn gehad, maar dat was het waard. Zo rond 6 uur ’s avonds Jeruzalem en de Duitsers weer gedag gezegd en de bus naar huis gepakt. Terug in Rehovot aangekomen terug naar ons huis gelopen en bijna meteen mijn bed in gedoken.