Geen pindakaas, drugs in Tel Aviv en geweren

Eigenlijk had ik met gemak een dag later of twee dagen later al een nieuwe blog kunnen schrijven omdat ik al zoveel nieuwe dingen had meegemaakt maar heb besloten dat niet te doen omdat het dan zoveel zou zijn om te lezen in een paar dagen, nu heb ik spijt en moet ik alles meer samenvatten omdat het anders veel te lang wordt.

Vandaag heb ik mijn tweede “praktijdag” gehad wat niet meer was dan getransformeerde bacterieen overbrengen naar vloeibaar medium was. En daarnaast ChIP protocol (Chromatin Immuno Precipitation voor de geinteresseerden) uitgepluisd, wat best veel stappen zijn. Maar ik zal even bij het begin beginnen.

De 2de dag dat ik hier was had ik nog even vrij want het lab was gesloten vanwege een conferentie o.i.d. dus ik had de tijd om even de campus te verkennen. Deze is erg mooi, overal staan namelijk bomen vanuit de hele wereld als een grote tuin en de huizen lijken op klassiek italiaanse huizen (rode dakpannen en zandkleur muur). Bij gebrek aan pindakaas eet ik pitabroodjes met coleslaw als lunch, wat op zich helemaal niet verkeerd smaakt. Daarna boodschappen wezen doen in de shoppingmall met Nathaniel, een Franse Jood die Hebreeuws kan, iets dat hier ideaal is omdat ALLES hier in het Hebreeuws staat, op zich is dat logisch maar ik kan geen Hebreeuws dus misschien moet ik dat maar een beetje gaan leren.

Bij de ingang van de shopping mall staat een metaaldetector waar je doorheen moet, dus ik was een beetje bang dat ik werd aangehouden omdat ik een zakmes bij me had, macht der gewoonte, gelukkig was dat geen probleem ze wilden alleen weten of ik geen bom in mijn rugzak had dus ik mocht gewoon doorlopen, gelukkig. Overal lopen, voornamelijk vrouwelijke, militairen over straat sommige met en sommige zonder geweer die gewoon alledaagse dingen doen, apart gezicht maar geeft wel een gevoel van veiligheid. En terug thuis heeft Raju iets Indisch voor mij gekookt wat erg lekker was.

De volgende dag begon mijn stage, en deze begon redelijk goed, ook al was ik maar een uur te vroeg… dus na wat gebaren met drie schoonmaaksters, omdat deze geen Engels kunnen, ben ik maar weer naar huis gegaan en om 9 uur terug gekomen. Ido, de hoofd van dit onderzoek, heeft mij meteen een introductie gegeven en ook 3 papers (34 pagina’s vol met taaie informatie) die ik moest lezen dus daar ben ik de hele dag mee zoet geweest. Na het werk terug gelopen naar huis, en pesto-pasta salade gemaakt, alleen hier stoppen ze er peper in het potje dus het smaakt heel vreemd. Alleen zijn mijn huisgenoten heel beleefd dus zegt iedereen dat ze het lekker vonden, ook al hebben ze maar een klein beetje gegeten, Helaas… Hierna was er een afscheidsfeestje omdat er iemand weg ging dus iedereen was aanwezig. Meerdere mensen hadden hapjes gemaakt en met z’n allen tot laat opgebleven.

Dit laatste had ik beter niet kunnen doen omdat ik voor de volgende dag om 9 uur met mijn stagebegeleider David had afgsproken. Dus zo rond 9:15 werd ik pas wakker, de eerste dag al te laat, foei, dus gauw even eten en meteen naar het lab. Alleen daar aangekomen was David er ook nog niet, en zou ook niet voor 1 uur ‘s middags komen. Dus tijdens het wachten maar met een Duitse PostDoc meegekeken in het lab terwijl ze het beenmerg uit muizen haalde. En na de lunch weer fijn verder gelezen in de papers die ik gekregen had. Rond 3 uur werd er met de onderzoeksgroep een borrel gehouden ter ere van een nature-publicatie van een tijdje geleden, L’chaim! ‘s Nachts ben ik met Martin mijn kamergenoot naar Tel Aviv gegaan per Sharut, een soort van regiotaxi die hier overal rijden en je voor 17 Skaliem (ongeveer 3,5 euro) meenemen. Even verderop stapte ook een militair in met haar Tavor-21 iets dat in het begin gek is (lees: echt vet). En dit zijn dan militairen in hun vrije tijd op dat moment. Uiteindelijk flink gestapt in Tel Aviv, maar niet in de zin van uitgaan, want na 3 uur lopen hadden we de club bereikt waar we heen wilden, alleen deze was 24+, dus uiteindelijk maar weer terug gegaan naar het busstation. En na: straatjes waar je een nier kan ‘weg geven’ en drugs kan kopen, een park vol met daklozen die op straat slapen, beide met vleermuizen die af en aan vliegen om maar te zwijgen over de vieze lucht, toch bij het station aangekomen en de Sharut naar terug Rehovot genomen.

En dan is het al vrijdag en is het weekend en om 3 uur ligt alles stil, winkels zijn gesloten, bussen rijden niet meer allemaal vanwege de Shabbat die om 4 uur begint waarna je niet meer mag autorijden, en dus thuis moet zijn, en pas op zaterdagavond afgelopen is dus ik heb mijn kleren maar gewassen en verder niks gedaan.

Dus dan is het zondag en moet je werken, dat voelt heel gek omdat zondag in Nederland altijd een vrije dag is geweest. Op werk aangekomen weer begonnen met het lezen van reviews, en even later van Erika, die mij samen met David gaat begeleiden, een uitleg gekregen over wat ik precies zou gaan doen in dit onderzoek. En twee papers gekregen over het Lentivirus waar ik mee zou gaan werken samen nog eens 35 pagina’s. ‘s Middags meegeweest om de huurauto terug te brengen 2 uur later, een bus met 6 militairen waarvan tenminste een met een M16 bewapend was, een een wandeling naar het lab later en een zakenlunch later weer terug op het lab om verder te lezen.
De volgende dag in het lab begonnen, en hoewel dit slechts een simple bacterie transformatie was, was het wel fijn om makkelijk te beginnen en zo te wennen aan andere materialen en werkruimte. En over vandaag heb ik al verteld :)

PS: het weer is nu zo'n 20 graden overdag en 5 graden 's nachts