Thailand Deel 3: Boeddhisme en avonturen

Sorry voor de lange stilte maar in had slechte internet verbinding in Myanmar en geen tijd toen ik in Singapore was. Ook heb ik zonet de blog die ik op mijn mobiel had uitgetypt perongeluk verwijderd en zit er op de telefoon geen ctrl+z.

Oké ik vertrek uit Chiangmai en ga naar Nan, een nogal willekeurige plek die ik op de kaart gevonden heb en die ik dus maar ga verkennen. Hier aangekomen ga ik op zoek naar Nan guesthouse welke mij is aangeraden en kom uiteindelijk bij een Nan guesthouse aan die alleen nog een huis te huur heeft, de kamers zitten immers al vol. Op zich ook best grappig. Terwijl ik er even over denk ga ik wat eten bij een klein restaurant waar ze 5 woorden Engels kunnen, "Hallo" en "waar kom je vandaan?". Ondanks dat zijn deze mensen zo enthousiast dat ik gevraagd wordt voor een foto en ga ik even later wat drinken met de chef bij een club. Waar deze club zit weet hij ook niet dus we rijden kriskras door Nan en vragen meerdere keren de weg voordat we de bijna lege club binnenstappen. Elk meisje dat vervolgens binnenkomt is volgens hem een ladyboy, aan het einde probeer ik een date te scoren met een serveerster maar zij heeft mij anderhalve maand later nog steeds niet gebeld. Ondertussen is het al 11 uur en ik heb nog geen overnachting gehuurd en mijn tas staat nog bij dat guesthouse. Als ik daar aankom blijkt de eigenaresse gelukkig nog wakker en kan ik inchecken. Wel moet er eerst een matras vanaf haar huis naar het huurhuis gesjouwd worden maar dat is geen probleem.

Nan is trouwens niet echt geweldig, maar opvallend is dat er in het stadscentrum dat even groot is als het winkelcentrum van Doetinchem meer dan 6 tempels staan.

Op naar de volgende willekeurige plek dus: Phitsanulok, yay! Terwijl ik in het donker op zoek ben naar mijn hostel komt de hostel eigenaresse langs op de motor en vraagt of ik op zoek ben naar haar hostel. Nou ideaal dit! Volgens haar is er alleen een tempel te zien in Phitsanulok en dit is dan ook de mooiste tempel die ik heb gezien in Thailand. Met een Hindoeïstische buitenkant en fijn versierde binnenkant. Echt chillen zoals je dat in Chiangmai kan lukt hier niet want overal staan kraampjes die het een of ander verkopen. Zoals bakjes met water om de boeddha te wassen zodat je jouw karma kan verbeteren. (Conclusie hierover volgt later).

En dan weer terug de toeristische kant op: Sukhothai. Vroeger een grote stad nu niet veel meer dan ruïnes. Met de fiets tour ik een beetje rond en ga uiteindelijk bij een tempel kijken hoe de locals vissen voeren. Wat en hoop vissen, ik heb er nog nooit zoveel gezien! Als het voer het water raakt komt het in beweging en glibberen meervallen en blauwe karpers over elkaar heen om het voer te bemachtigen waarbij sommige vissen helemaal boven het water uitkomen. Terwijl ik fantaseer over een kattenvoerfabriek naast deze vijver komt er een Thai bij mij zitten. Als ik vraag waarom niemand deze vissen vangt wordt ik verschrikt aangekeken. Dit zijn namelijk Boeddha's vissen en als je ze vangt wordt je opgepakt, daar gaat mijn fantasie.

Zij neemt mij mee naar een park en begint nu echt duidelijk te flirten, dat ik 8 jaar jonger ben en dat zij 2 kinderen heeft maakt haar schijnbaar weinig uit. Uiteindelijk zet ze mij gewoon weer af en ga ik alleen nog naar het 3de en laatste park. Het is nu 6 uur en de bewaking is nu weg en dus is het gratis toegang, niet dat deze echt interessant was, maar dat maakt niet uit, want het is gratis en de zonsondergang maakt het wel mooi. Alleen terug naar mijn guesthouse wordt nu lastig, de vrachtwagen met een houten constructie wat een bank moest voorstellen wat het een bus maakte rijdt niet meer. Tuktuks boycot ik uit principe en liften werkt ook al niet. Maar de aanhouder wint en uiteindelijk stopt een buschauffeur die geen dienst heeft maar vrienden gaat opzoeken in de buurt van mijn guesthouse. Ik moet nog betalen voor een ticket maar mag voorin zitten en kan een beetje praten.

Volgende stop Ayutthaya, vroeger de handelsstad van Azië en zelfs de wereld nu niet veel meer dan een ruïne stad. In Ayutthaya werd de handel van China, India en Japan verhandeld wat deze stad tot een rijke stad maakte. China was voor buitenlanders gesloten dus dit was de enige plek waar Chinezen goederen verkregen konden worden waardoor hier dus ook westerse handelsposten werden opgezet. Dat was althans het geval totdat de Birmezen de stad innamen, het goud van de beelden haalden en de schatten mee terug namen en de rest in de brand zette. Een paar honderd jaar later besloot Thailand Bangkok als hoofdstad te maken en daar was bouw materiaal voor nodig dus werden muren in Ayutthaya afgebroken en de stenen over gebracht naar Bangkok. Ook waren er geruchten over schatten in de stupas van de tempels die dus open gemaakt werden. Dus hoewel de Birmezen de stad verwoestten is de meeste schade aangericht door de Thai zelf. Nog steeds prachtig om te zien hoor, en met de fiets kom je bijna overal en zie je zelfs kinderen voetballen tussen de ruïnes in, er zijn er namelijk zoveel. Ook wel interessant om te zien zijn de onthoofde boeddha's. Thai hebben de hoofden gestolen en dus staan de tempels vol met onthoofde Boeddha beelden. Best ironisch om te zien, moet je nagaan als alle katholieken opeens alle hoofden van de beelden in de kerk zouden halen en deze zouden meenemen, en de kathedraal dan vol zou staan met onthoofde Maria en Jezus beelden. Een van die hoofden zit nu trouwens vast in een boom die eromheen is gegroeid wat ook wel gek is.

Mijn conclusie: Thai snappen niks van Boeddhisme of ik snap er niks van, dat eerste lijkt mij meer waarschijnlijk.