Aankomst
Blijf op de hoogte en volg Lars
04 Februari 2014 | Israel, Rehovot
Shaloom allemaal,
Even een korte update van hier, veel mensen zullen al een berichtje hebben gekregen dus niet alles zal nieuw zijn maar mogelijk wel wat uitgebreider.
Na zo'n 5 ½ uur vliegen kom ik aan op Ben Gurion Airport het is dan 17:40 lokale tijd, het station is van binnen betegeld met gele stenen, een kleur die hier overal voorkomt, op de luchthaven staan allemaal mannen met een keppeltje en gekrulde lokken, of zelfs in een zwart pak met hoed. Na een snelle paspoort controle mag ik het land in, stom genoeg heb ik mijn pinpas niet laten de-blokkeren voor buiten europa, dus ik kan niks pinnen. Gelukkig kan ik wel euro's wisselen. Met mijn shekels kan ik dus een treinkaartje kopen naar Rechovot, alleen op het station aangekomen staan er geen Engelse borden dus ik vraag de richting aan een Israelische meid, die mij wel op sleeptouw wil nemen naar Tel Aviv waar ik kan overstappen, nu alleen wachten op de trein. Vanaf het bankje realiseer ik me nu echt dat ik in een ander land ben, ALLES staat in het hebreeuws geschreven, en soms Engels erbij dus ik kan er niet altijd iets van maken, wat soms best vervelend is... Ook ruikt het op het treinstation anders dan in Nederland, het is best lastig om te omschrijven maar maar ik zal een poging doen, het lijkt op warm/zoete citrusgeur. Ook hier is weer gebruik gemaakt van de gele stenen, en staan er palmbomen aan de andere kant van het spoor.
Ondertussen had de Israëlische meid voor mij navraag gedaan bij een Israëlische man over hoe ik bij Rechovot kon komen, na een antwoord te hebben gegeven loopt de man weer weg, om even later terug te komen met een foldertje over Jerusalem en Tel Aviv, uiteindelijk zal ik met deze man verder reizen.
In de trein vraagt dezelfde man waarom ik in Israël ben en waar ik in Rechovot moet zijn, nadat ik heb uitgelegd dat ik naar het Weizmann instituut moet protesteert de man een beetje met dat het veel te ver lopen is vanaf het station in de nacht en dat ik een taxi moet nemen, echter even later heeft hij het opgezocht op zijn telefoon, en blijkt het toch wel te kunnen, het ligt namelijk tegen het station aan :P Ook raad de man mij aan om naar Jerusalem te gaan, Rome is het centrum van Europa zo stelt hij, maar Jeruzalem het centrum van de wereld. In Tel Aviv aangekomen stuurt de man mijn naar de goede trein en gaat zelf weer een andere kant op. Ondertussen is het een half uur later sinds ik uit het vliegtuig ben gestapt waar het nog gewoon licht was en nu is het echt donker.
Wat opvalt is dat bijna ¼ van alle passagiers in de trein militair is en dat van deze militairen de helft vrouwelijk is als het niet meer is, en allemaal rond de 20 jaar oud.
Eenmaal in Rechovot aangekomen lijkt er overal gebouwd te worden er staan best wat hijskranen en rond de campus staan naast de beveiligingshekken ook bouwplaatshekken zoals we ook in Nederland kennen, vanuit de eerste gate waar ik de campus op kon werd ik naar de main-gate gestuurd, hier heb ik de sleutel gekregen voor mijn kamer. En na wat gestuntel met de koffer en verdwalen, kom ik aan bij mijn kamer, echter de sleutel die ik heb gekregen werkt niet. Na wat zoeken kom ik een bordje 'kitchen' tegen, in de keuken is mijn kamergenoot Martin, die net wat eten klaar staat te maken, aanwezig, hij laat me de kamer in en ik mag met hem mee eten, gelukkig, want ik had echt trek!
Rond 9 uur o.i.d. is het buiten afgekoelt en het lijkt nu net alsof ik in Frankrijk op vakantie ben. In het huis , hoewel het niet echt een studentenhuis is zoals ik had verwacht, zitten redelijk wat Indiërs en een van hen heeft zelf lekkere thee gemaakt.Na wat kletsen gaan Martin en ik weer naar onze kamer waar we nog een tijdje opblijven voor we gaan slapen.
Het werd avond en het werd morgen een nieuwe dag.
Ik heb niet echt lekker geslapen maar dat maakt niet echt uit. Ik heb even gauw de campus verkend, en er zitten hier 100 katten, ik hou van overdrijven en heb ze niet geteld maar het zouden er maar zo 100 kunnen zijn. Sommige zijn tam andere wat schuwer. Hoop vanmiddag mijn sleutel te kunnen omruilen voor een werkende en wat boodschappen te gaan doen zodat ik mijn eigen eten en drinken heb. Want het water uit de kraan is hier wel te drinken maar niet echt lekker ofzo.
dat was het wel weer voor vandaag...
Even een korte update van hier, veel mensen zullen al een berichtje hebben gekregen dus niet alles zal nieuw zijn maar mogelijk wel wat uitgebreider.
Na zo'n 5 ½ uur vliegen kom ik aan op Ben Gurion Airport het is dan 17:40 lokale tijd, het station is van binnen betegeld met gele stenen, een kleur die hier overal voorkomt, op de luchthaven staan allemaal mannen met een keppeltje en gekrulde lokken, of zelfs in een zwart pak met hoed. Na een snelle paspoort controle mag ik het land in, stom genoeg heb ik mijn pinpas niet laten de-blokkeren voor buiten europa, dus ik kan niks pinnen. Gelukkig kan ik wel euro's wisselen. Met mijn shekels kan ik dus een treinkaartje kopen naar Rechovot, alleen op het station aangekomen staan er geen Engelse borden dus ik vraag de richting aan een Israelische meid, die mij wel op sleeptouw wil nemen naar Tel Aviv waar ik kan overstappen, nu alleen wachten op de trein. Vanaf het bankje realiseer ik me nu echt dat ik in een ander land ben, ALLES staat in het hebreeuws geschreven, en soms Engels erbij dus ik kan er niet altijd iets van maken, wat soms best vervelend is... Ook ruikt het op het treinstation anders dan in Nederland, het is best lastig om te omschrijven maar maar ik zal een poging doen, het lijkt op warm/zoete citrusgeur. Ook hier is weer gebruik gemaakt van de gele stenen, en staan er palmbomen aan de andere kant van het spoor.
Ondertussen had de Israëlische meid voor mij navraag gedaan bij een Israëlische man over hoe ik bij Rechovot kon komen, na een antwoord te hebben gegeven loopt de man weer weg, om even later terug te komen met een foldertje over Jerusalem en Tel Aviv, uiteindelijk zal ik met deze man verder reizen.
In de trein vraagt dezelfde man waarom ik in Israël ben en waar ik in Rechovot moet zijn, nadat ik heb uitgelegd dat ik naar het Weizmann instituut moet protesteert de man een beetje met dat het veel te ver lopen is vanaf het station in de nacht en dat ik een taxi moet nemen, echter even later heeft hij het opgezocht op zijn telefoon, en blijkt het toch wel te kunnen, het ligt namelijk tegen het station aan :P Ook raad de man mij aan om naar Jerusalem te gaan, Rome is het centrum van Europa zo stelt hij, maar Jeruzalem het centrum van de wereld. In Tel Aviv aangekomen stuurt de man mijn naar de goede trein en gaat zelf weer een andere kant op. Ondertussen is het een half uur later sinds ik uit het vliegtuig ben gestapt waar het nog gewoon licht was en nu is het echt donker.
Wat opvalt is dat bijna ¼ van alle passagiers in de trein militair is en dat van deze militairen de helft vrouwelijk is als het niet meer is, en allemaal rond de 20 jaar oud.
Eenmaal in Rechovot aangekomen lijkt er overal gebouwd te worden er staan best wat hijskranen en rond de campus staan naast de beveiligingshekken ook bouwplaatshekken zoals we ook in Nederland kennen, vanuit de eerste gate waar ik de campus op kon werd ik naar de main-gate gestuurd, hier heb ik de sleutel gekregen voor mijn kamer. En na wat gestuntel met de koffer en verdwalen, kom ik aan bij mijn kamer, echter de sleutel die ik heb gekregen werkt niet. Na wat zoeken kom ik een bordje 'kitchen' tegen, in de keuken is mijn kamergenoot Martin, die net wat eten klaar staat te maken, aanwezig, hij laat me de kamer in en ik mag met hem mee eten, gelukkig, want ik had echt trek!
Rond 9 uur o.i.d. is het buiten afgekoelt en het lijkt nu net alsof ik in Frankrijk op vakantie ben. In het huis , hoewel het niet echt een studentenhuis is zoals ik had verwacht, zitten redelijk wat Indiërs en een van hen heeft zelf lekkere thee gemaakt.Na wat kletsen gaan Martin en ik weer naar onze kamer waar we nog een tijdje opblijven voor we gaan slapen.
Het werd avond en het werd morgen een nieuwe dag.
Ik heb niet echt lekker geslapen maar dat maakt niet echt uit. Ik heb even gauw de campus verkend, en er zitten hier 100 katten, ik hou van overdrijven en heb ze niet geteld maar het zouden er maar zo 100 kunnen zijn. Sommige zijn tam andere wat schuwer. Hoop vanmiddag mijn sleutel te kunnen omruilen voor een werkende en wat boodschappen te gaan doen zodat ik mijn eigen eten en drinken heb. Want het water uit de kraan is hier wel te drinken maar niet echt lekker ofzo.
dat was het wel weer voor vandaag...
-
04 Februari 2014 - 12:52
Sonja:
Ha, heerlijk wat een lekker lang verhaal, dat er nog maar veel mogen volgen.
Wij genieten van een winters zonnetje.
X mam
-
04 Februari 2014 - 14:56
Niels:
Klinkt goed lars! :) lekker verhaal, kan mij er wel een voorstelling van maken :) -
04 Februari 2014 - 19:50
Linda:
Stoer van je hoor, zo'n groot avontuur. Geniet van alle eerste indrukken. Groetjes van (m)ons -
04 Februari 2014 - 20:39
Dirk:
heerlijk Lars om het te lezen, zoals je schrijft is het alsof we over je schouder mee mogen kijken en kan ik bijna de geuren ruiken, knuffel papa. -
04 Februari 2014 - 20:52
Eldrid:
Sounds good! I'll hope you have the right key rigt now :) have fun and enjoy sweey!
Iloveyou! xxx your little siss -
16 Februari 2014 - 16:08
Oma Ellie.:
Hoi Lars,
Even een kleine reaktie.
Goed om te horen dat je het al naar je zin hebt.
Houden zo !
Groetjes
Oma Ellie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
